25 آوریل هر سال بزرگداشت سالانه‌ای است برای افزایش آگاهی در مورد کنترل و در نهایت ریشه‌کنی مالاریا برگزار می‌شود.
این روز که در ابتدا در سال 2001 توسط دولت‌های آفریقایی به جهت کنترل مالاریا و کاهش مرگ و میر آن در آفریقا نام‌گذاری شده بود ، در سال 2007 به پیشنهاد مجمع بهداشت جهانی به روز جهانی مالاریا تغییر یافت
مالاریا در بیش از 100 کشور جهان وجود دارد و سالانه حدود 900.000 نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. با این حال، با استفاده از داروها و سایر اقدامات احتیاطی، مانند پشه بند و اسپری حشره‌کش در محیط داخلی قابل پیشگیری است. در اولین روز جهانی مالاریا، دبیرکل سازمان ملل متحد، بان کی مون، بر لزوم افزایش دسترسی به پشه‌بند، دارو، امکانات بهداشت عمومی و کادربهداشتی آموزش‌دیده برای مردم مناطق تحت تاثیر این بیماری تاکید کرد.
همچنین بان کی مون طی فراخوانی تشکل‌های جهانی را به چالش کشید و اظهار داشت که انتظار دارد نهادی با محوریت مالاریا تا پایان سال 2010 برقرار شود.
این فراخوان باعث شکل گیری اقدامی جهانی شد، یک استراتژی متحد تهاجمی که برای کاهش بروز مالاریا در سراسر جهان طراحی شده‌است. سه جزء این استراتژی عبارتند از: کنترل، حذف و تحقیق.

سالانه حدود 900.000 نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند

تحقیقات برای توسعه داروهای جدید، رویکردهای جدید برای پیشگیری و تلاش‌هایی با هدف ابتدا کنترل و سپس حذف مالاریا از مناطقی که به شدت تحت تأثیر این بیماری قرار دارند.
هدف بلندمدت این طرح، ریشه‌کنی جهانی این بیماری تا سال 2015 بود. با این حال، پیشرفت به سوی این هدف به دلیل کمبود بودجه و مراقبت‌های بهداشتی، به‌ویژه در مناطق صعب‌العبور، که بیشترین درصد موارد را داشتند، به طور قابل توجهی کند شد. تا سال 2019، نرخ عفونت در مکان‌هایی که بیشترین بار مالاریا را دارند تا حد زیادی بدون تغییر باقی ماند و تجزیه و تحلیل روند اقدامات جهانی در مورد مالاریا نشان می‌دهد که ریشه‌کنی آن تا سال 2050 محقق خواهد شد.
روز جهانی مالاریا علاوه بر گرد هم آوردن آژانس‌های بین‌المللی و مؤسسات تحقیقاتی، فرصتی را برای سازمان‌های بهداشتی و دانشمندان فراهم می‌کند تا اطلاعات مربوط به این بیماری و تلاش‌های تحقیقاتی جاری را به مردم منتقل کنند. این از طریق برنامه‌های آموزشی عمومی، رویدادهای خیریه و سایر فعالیت‌های اجتماعی انجام می‌شود.